Rozwój miast i postępujące procesy industrialne jakie dało się zaobserwować w latach sześćdziesiątych pociągały za sobą konieczność rozwoju infrastruktury związanej z ochroną przeciwpożarową. W dziedzinie techniki pożarniczej zaistniało zapotrzebowanie na sprzęt gaśniczy o dużej sile bojowej. W połowie lat sześćdziesiątych pojawiły się w kraju pierwsze ciężkie samochody gaśnicze Tatra 138 Karosa stanowiące wówczas nową klasę pod względem skuteczności gaśniczej. Pojazdy te lokalizowano początkowo w resortowych jednostkach ochrony przeciwpożarowej działających przy największych zakładach przemysłowych w kraju. W drugiej kolejności trafiały one do zawodowych straży operujących w największych ośrodkach miejskich. Niemal w tym samym czasie w krajowych jednostkach zaczęły pojawiać się pierwsze egzemplarze samochodu GBA 3,5/16 zabudowanego przez Karosę na podwoziu Skody. Od 1972 roku napływały do Polski ciężkie Karosy na zmodernizowanym podwoziu T148. W połowie lat siedemdziesiątych import tych pojazdów został wstrzymany co zostało spowodowane uruchomieniem w Jelczu produkcji krajowego samochodu gaśniczego typu GCBA. Nazwa Karosa pojawiła się jeszcze na krótko w końcu lat osiemdziesiątych kiedy zakupiono do Polski pewną partię samochodów GCBA 8,2/32 zabudowanych na podwoziu Tatra 815.