Samochód specjalny dowodzenia i łączności
W 1976 roku opracowano na potrzeby dowodzenia i łączności kompanijny samochód SDŁ przeznaczony głównie dla komend rejonowych.
Pojazd zabudowano na furgonowym podwoziu Żuk A-07. Nadwozie podzielono na trzy przedziały; kabina kierowcy, pomieszczenia dowódcze i operatora oraz pomieszczenie na osprzęt.
Pojazd ten był produkowany w latach 1976-1986 przez przedsiębiorstwo o nazwie Morska Obsługa Radiowa Statków w Gdyni
Żuk A-1507 SDŁ1 (1976)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SDŁ
Podwozie: Żuk A-15 z 4-cylindrowym silnikiem benzynowym S21 o mocy 77 KM
Skrzynia biegów: 3+R
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: jednosegmentowe zbudowane na bazie towosu A-07
Ilość miejsc: 4 (2+2)
Wymiary (długość, szerokość, wysokość):
4440x1820x1920 (mm)
Masa całkowita: 2380 kg
Prędkość maks: 95 km/h
Wyposażenie specjalne:
- wzmacniacz mocy
- blok zasilania (12/24V)
- zespół mikserski ZM-3
- odbiornik radiowy Safari
- 2 radiotelefony UKF
- 2 magnetofony
- aparaty telefoniczne typy MB i CB
- antena prętowa
- maszt teleskopowy
- głośnik tubowy zewnętrzny - 1 szt.
Dyslokacja