M-800 Leopolia PO-1

Motopompa M8/8

Wytwarzana od 1947 r. „Leopolia” PO-1 o wydajności 800 l/min @ 8 bar była pierwszą powojenną polską motopompą. Przez kolejną dekadę trafiała masowo do jednostek straży pożarnych, jako podstawowa jednostka sprzętowa. Stanowiła także seryjne wyposażenie produkowanych w latach 50. samochodów gaśniczych na podwoziu Stara 20 - GM-8 i SBM 2200/8.

Nazwa „Leopolia” była oczywistym nawiązaniem do modelu produkowanego przez lwowską „Unię Strażacką” przed i w trakcie II wojny światowej. Nie ma tu również mowy o przypadku – kierownikiem zespołu konstruktorów nowej motopompy M-800 był bowiem inż. Fryderyk Blümke, „ojciec” pierwszej generacji „Leopolii” ze Lwowa.

Nowa „Leopolia” z 1947 r. wyraźnie przewyższała swoimi parametrami motopompy przedwojennej wielkości „II”. Istotną zmianą konstrukcyjną w stosunku do znakomitej większości przedwojennych „sikawek motorowych”, jak je wówczas często nazywano, było zastosowane eżektora na gazy spalinowe jako urządzenia zasysającego. Praktycznie wszystkie produkowane wcześniej w kraju motopompy były bowiem wyposażone w pompkę mimośrodkowo-suwakową. Kolejnym ważnym wprowadzonym standardem był seryjnie montowany regulator obrotów, zamykający przepustnicę gaźnika po przekroczeniu 3300 obr./min. Nominalna wydajność motopompy PO-1 to 800 l/min @ 8 bar, przy geometrycznej wysokości ssania 1,5 m. Odśrodkową, dwustopniową pompę typu PO-1 napędzał dwucylindrowy, dwusuwowy, chłodzony wodą silnik o mocy 28 KM. Jako paliwo stosowano mieszankę oleju z benzyną (w stos. 1:20).

Produkcję nowej, standardowej motopompy podstawowej wielkości M-800 zlokalizowano w przedwojennym zakładzie Karol Ochsner i Syn – Fabryka Maszyn Bielsko, którego tradycje sięgały 1872 roku. Zarówno przed wojną, jak i podczas jej trwania, wytwarzał on motopompy „Silesia”. Po nacjonalizacji, fabryka funkcjonowała dalej pod nazwą Wytwórnia Sprzętu Mechanicznego (WSM) nr 1. Wytwarzanie „Leopolii” PO-1 kontynuowano tam do 1958 r., kiedy to wdrożono do produkcji jej następczynię – motopompę M-800 „Polonia” PO-3. (KN)

Producent: Wytwórnia Sprzętu Mechanicznego nr 1, Bielsko-Biała
Lata produkcji: 1947-1958

Dane techniczne:

Wymiary (długość/szerokość/wysokość): 950/545/860 mm
Ciężar (bez paliwa i wody): ok. 133 kg
Ciężar (z paliwem i wodą w chłodnicy): ok. 163 kg
Silnik: typ S-80, dwusuwowy, dwucylindrowy, chłodzony wodą; o mocy 28 KM @ 3000 obr./min. i pojemności skokowej 1100 cm³
Gaźnik: Selex 300 UAHD poziomy, z filtrem
Rozruch: dźwignia ręczna z segmentem zębatym
Paliwo: mieszanka oleju z benzyną w stosunku 1:20
Zbiornik paliwa: pojemność ok. 25-30 l
Zużycie paliwa: 12-15 l/h
Pompa: typ PO-1, odśrodkowa, dwustopniowa
Wydajność: 800 l/min @ 8 bar i głębokości ssania 1,5 m; 400 l/min @ 8 bar i głębokości ssania 7,5 m; maks. 1200 l/min przy wolnym wypływie
Największe ciśnienie: 14 bar (140 m słupa wody)
Nasady: 1x As (ssawna 110), 2x tłoczna B (75)
Urządzenie zasysające: eżektor na gazy spalinowe
Regulator obrotów: odśrodkowy, umieszczony na końcu wału korbowego; zamykający przepustnicę gaźnika po przekroczeniu 3300 obr./min.
Oświetlenie: reflektor o średnicy 130 mm; prąd zmienny 6 V /5 W z własnych, niezależnych cewek

Zasięg w terenie (prąd skuteczny 200 l/min @ 4 bar z prądownicy o pyszczku 13 mm):

Węże Bg (gumowane):

  • 4 prądy przy liniach 300 m
  • 3 prądy przy liniach 600 m
  • 2 prądy przy liniach 800 m
Węże B
  • 4 prądy przy liniach 150 m
  • 3 prądy przy liniach 320 m
  • 2 prądy przy liniach 400 m