(fot. Robert Gaweł - www.zdpp.blogspot.com)

GAZ-51/Lublin 51 - ZGM-8

Zastępczy samochód pożarniczy

Jednym z najpopularniejszych samochodów zastępczych używanych w polskiej straży był Lublin 51 oraz jego radziecki protoplasta - GAZ-51. Była to dość wytrzymała ciężarówka o ładowności jedynie 3,5 tony, wyposażona w dodatku w paliwożerną jednostkę napędową. Pomimo mocno już przestarzałej konstrukcji GAZa-51, władze PRL podjęły decyzję o kupnie licencji od ZSRR i produkcji tego samochodu w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie. Decyzja ta zwłaszcza z obecnego punktu widzenia wydaje się mocno kontrowersyjna, wszak od 1948 roku produkowano już krajową ciężarówkę Star 20, która pod każdym względem przewyższała radziecki produkt. Należy jednak pamiętać, że początek lat pięćdziesiątych to ponury okres socjalizmu realnego, w którym decyzje polityczne przedkładano ponad racjonalne działania oraz wszelkie formy objawów logicznego myślenia.

W 1951 roku z taśmy montażowej lubelskiej FSC zjechały pierwsze egzemplarze licencyjnych ciężarówek Lublin 51. Osiem lat później podjęto decyzję o zaprzestaniu produkcji tego samochodu. Wyeksploatowane Lubliny 51 masowo wycofywane pod koniec lat sześćdziesiątych z wojska, milicji oraz różnych gałęzi gospodarki narodowej były pozyskiwane przez straż pożarną. Po gruntownych naprawach były one przystosowywane do służby pożarniczej w charakterze samochodów zastępczych. Jedna z większych partii tych pojazdów trafiła w latach 1968-1970 do jednostek OSP województwa opolskiego. Jednostki te otrzymały wówczas 132 egzemplarze Lublinów, wyremontowanych w Wojskowych Zakładach Remontowych w Głownie.

Bazę wyjściową samochodu zastępczego GAZ/Lublin stanowiło podwozie wraz z kabiną i skrzynią ładunkową. Załogę pojazdu stanowiło 10 strażaków (2 w kabinie i 8 na drewnianych ławkach umieszczonych w przestrzeni ładunkowej). W przestrzeni ładunkowej umieszczono również wyposażenie pożarnicze, na które składały się - motopompa, sprzęt do podawania wody oraz lekki sprzęt burzący. Skrzynia ładunkowa została osłonięta brezentową opończą wyposażoną w świetliki umożliwiające dopływ światła do wnętrza przedziału. Pojazd otrzymał ponadto zestaw lamp sygnalizacji świetlnej oraz jednotonową syrenę alarmową.

Samochody zastępcze GAZ/Lublin były używane w małych jednostkach OSP jeszcze w końcu lat osiemdziesiątych .

GAZ-51/Lublin 51

Oznaczenie pożarnicze wg PN-63: ZGM-8
Podwozie: Lublin 51 z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem benzynowym M51 o mocy 70 KM
Skrzynia biegów: pięciostopniowa (4+R)
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i skrzyni ładunkowej
Ilość miejsc: 10 (2+8)
Wymiary (długość, szerokość, wysokość): 5525x2200x2800 (mm)
Rozstaw osi: 3310 mm
Masa całkowita: 5300 kg
Prędkość maks: 70 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

  • motopompa M8/8
  • węże tłoczne W-75 – łącznie 360 m
  • węże tłoczne W-52 – łącznie 180 m
  • 3x wąż ssawny 2,4 m
  • armatura wodna
  • drabina nasadkowa DN 2,7 (4 przęsła)
  • sprzęt burzący
  • sprzęt oświetleniowy