Średni samochód gaśniczy wodno-pianowo-proszkowy
W latach 1973-1975 zakupiono dla polskiej straży pożarnej kilka egzemplarzy samochodów gaśniczych GBAPr 1,8/16/750 zabudowanych przez zachodnioniemiecką firmę Magirus. Były to jedne z pierwszych w kraju, uniwersalne samochody kombinowane przeznaczone do gaszenia kilkoma rodzajami środków gaśniczych.
Samochód wyposażono w czterodrzwiową, sześcioosobową, załogową kabinę o układzie miejsc 1+1+4. W ścianach bocznych nadwozia specjalnego umieszczono szerokie skrytki na sprzęt i armaturę osłonięte drzwiami żaluzjowymi (po 3 z każdej strony). Tuż za kabiną zainstalowany był agregat proszkowy ze zbiornikiem na 750 kg proszku, tablicą sterowniczą, zespołem natarcia i butlami z azotem (azot był czynnikiem wyrzucającym proszek). Centralne miejsce zabudowy zajmował zbiornik na wodę o pojemności 1800 l. Pojazd nie posiadał własnego zbiornika środka pianotwórczego, dlatego też, środek ten przewożony był w plastikowych kanistrach. W tylnej części zabudowy mieścił się przedział autopompy, osłonięty drzwiami żaluzjowymi.
Egzemplarz wrocławski był zabudowany na podwoziu 170D 11F, zaś pojazdy późniejsze zakupione po roku 1973 posiadały nośnik w postaci nowszego podwozia 170 D12F.
Magirus 170 GBAPr 1,8/16/750 (1973)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: GBAPr 1,8/16/750
Podwozie: Magirus-Deutz 170 D11F z widlastym silnikiem wysokoprężnym Deutz FL6-413 o mocy 176 KM
Skrzynia biegów: sześciostopniowa (5+R)
Układ jezdny: 4x4
Nadwozie:dwusegmentowe składające się z kabiny załogowej i nadwozia specjalnego
Ilość miejsc: 6 (1+1+4)
Masa całkowita: 11 500 kg
Prędkość maks: 87 km/h
Wyposażenie pożarnicze:
- autopompa dwuzakresowa, o wydajności 1600 l/min przy ciśnieniu 8 bar i 400 l/min przy ciśnieniu 40 bar
- zbiornik na wodę o pojemności 1800 litrów
- agregat proszkowy ze zbiornikiem o pojemności 750 kg
- 2 proszkowe urządzenie szybkiego natarcia z pistoletami proszkowymi
- butle z azotem (2x36 l) o ciśnieniu roboczym 15 bar do wyrzucania proszku
- węże i armatura pożarnicza
Dyslokacja
