W latach sześćdziesiątych jedynym producentem wodno-pianowych samochodów gaśniczych w kraju były Jelczańskie Zakłady Samochodowe. Możliwości produkcyjne fabryki oscylowały w granicach 300-400 egzemplarzy rocznie co stanowiło liczbę grubo poniżej oczekiwań i potrzeb. Rekordowy pod tym względem był rok 1968 kiedy to jelczański zakład dostarczył na rynek jedynie 20 egzemplarzy samochodów Jelcz 028 wobec planowanych 360 sztuk. W związku z tym Komenda Główna Straży Pożarnych odkupiła z Jelcza pozostałe niezabudowane podwozia Star 26 (FSC Starachowice dostarczyły je zgodnie z rocznym planem produkcyjnym) i powierzyła ich zabudowę Państwowemu Ośrodkowi Maszynowemu w Zamościu. Zakład ten posiadał zaplecze i niezbędne oprzyrządowanie, które pozwalały na niewielką produkcję uproszczonych samochodów gaśniczych GBM. Montaż nadwozi pożarniczych ruszył w 1969 roku, a już 2 lata później zmodernizowano produkt poprzez zastosowanie nowego nośnika w postaci podwozia samochodu Star 29. W 1972 wdrożono do produkcji pierwszy w kraju pojazd gaśniczy zdolny do poruszania się w trudnych warunkach terenowych, który oparto konstrukcyjnie na podwoziu terenowej ciężarówki Star 660. Zamojski POM dokonywał również adaptacji wojskowych nadwozi AUM 117 na pierwsze krajowe konstrukcje ratownictwa technicznego i chemicznego zabudowywane na podwoziach Star 660. Ostatnie wyprodukowane egzemplarze samochodów pożarniczych wyjechały z Zamościa w 1979 roku.



Lublin 51 POM - GM-8
Star 26P POM - GBM 3/8
Star 29 POM - GBM 3/8
Star 660 POM - GBM 2/8