Samochód specjalny SD-37 z drabiną hydrauliczną o długości wysuwu 37 metrów
W 1986 roku pojawiła się w Polsce pierwsza drabina Magirusa zabudowana na podwoziu Iveco 140-25 z układem jezdnym 4x2.
W konstrukcji pojazdu zastosowano krótką trzymiejscową kabinę wagonową, za którą zabudowano przedział sprzętowy osłonięty z obu stron drzwiami żaluzjowymi. Na podeście umieszczono pięcioprzęsłową drabinę o konstrukcji metalowej i napędzie hydraulicznym. Drabina miała możliwość montowania kosza ratowniczego oraz charakteryzowała się bezzapadkową blokadą przęseł. Tablica sterownicza mechanizmu podnoszenia wbudowana została w obudowę ramy podnoszącej. Po obu stronach poniżej zabudowy podestu znajdowały się dodatkowe skrytki na sprzęt zamykane drzwiami żaluzjowymi. W celu zapewnienia stateczności podczas pracy drabiny, w podwoziu umieszczono 4 podpory stabilizujące rozkładane hydraulicznie.
Kolejne egzemplarze tego pojazdu zakupiono już w latach dziewięćdziesiątych
Iveco-Magirus DLK37 (1986)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SD-37
Podwozie: Iveco 140-25 z silnikiem wysokoprężnym o mocy 250 KM
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie:dwusegmentowe składające się z kabiny i zabudowy specjalnej
Ilość miejsc: 3 (1+2)
Masa całkowita: 14 000 kg
Prędkość maks: 90 km/h
Wyposażenie i charakterystyka pożarnicza:
- drabina 5-przęsłowa o konstrukcji metalowej
- długość wysuwu drabiny 37 m.
- możliwość podczepienia kosza ratunkowego
- hydrauliczny napęd mechanizmów drabiny
- bezzapadkowa blokada przęseł
- 4 podpory terenowe rozmieszczone przed osia tylną i na tylnym zwisie sterowane hydraulicznie
Dyslokacja
- ZZSP Zakłady Przemysłu Bawełnianego "Bielbaw" w Bielawie
