Średni samochód specjalny z żurawiem o udźwigu 18 ton

W połowie lat osiemdziesiątych w jednostkach bojowych straży pojawiły się pierwsze egzemplarze 18-tonowych dźwigów wyprodukowanych przez głogowską "Famabę". Pojazdy zostały zabudowane na radzieckich podwoziach Kamaz 53213 z układem jezdnym 6x4.

W konstrukcji pojazdu zastosowano kabinę z układem miejsc 1+1. W części specjalnej zabudowano platformę obrotową, na której zainstalowano wysięgnik teleskopowy dźwigu oraz kabinę operatora. Pojazd wyposażono dodatkowo w skrytki na sprzęt podwieszone w tylnej części ramy podporowej. W celu zapewnienia stabilności podczas pracy, podwozie wyposażone zostało w 4 podpory terenowe wysuwane hydraulicznie.

W latach 1985-1990 straż pożarna otrzymała ok.20 egzemplarzy pojazdów tego typu.

Kamaz DS 0184T (1985)

Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SDz-18
Podwozie: Kamaz 53213 z 8-cylindrowym silnikiem wysokoprężnym o mocy 260 KM
Układ jezdny: 6x4
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i zabudowy specjalnej
Ilość miejsc: 2 (1+1)
Masa całkowita: ok. 20 000 kg
Prędkość maks: 70 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

• ramię dźwigu o konstrukcji metalowej
• hydrauliczny napęd mechanizmu dźwigu
• maksymalny udźwig - 18 ton
• maksymalny wysięg - 18,5 m
• 4 podpory terenowe wysuwane hydraulicznie
• ubrania żaroodporne (2 kpl)