Średni samochód specjalny z żurawiem o udźwigu 3 tony

W połowie lat pięćdziesiątych do jednostek bojowych straży weszły pierwsze 3-tonowe dźwigi krajowej produkcji. Konstrukcja ta była oparta na dokumentacji niemieckiej firmy Bleichert. Pojazd zabudowano na podwoziu Star 20.

W konstrukcji nadwozia stosowano alternatywnie seryjną kabinę N20 lub N23 z układem miejsc 1+1. W części specjalnej zainstalowano żuraw o udźwigu 3 tony, sterowany za pomocą systemu silników elektrycznych. Silniki te napędzane były przez prądnicę czerpiącą moment obrotowy z silnika samochodu, za pośrednictwem przystawki odbioru mocy. System mechanizmów elektrycznych dźwigu odpowiedzialnych za jego ruchy robocze mógł być zasilany alternatywnie z zewnętrznej trójfazowej sieci elektrycznej 220 V. W celu zapewnienia stabilności podczas pracy żurawia, podwozie wyposażone zostało w 4 podpory terenowe wysuwane ręcznie.

Kilka takich dźwigów rozlokowano w ZSP w dużych miastach. Pojazdy te były produkowane w Zakładach Urządzeń Technicznych w Bielsku-Białej. Od początku lat sześćdziesiątych żurawie te zabudowywano na zmodernizowanym podwoziu Star 25.

Star 20-HP3 (1953)

Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SDz-3
Oznaczenie wg PN-53: ST-3
Podwozie: Star 20 z sześciocylindrowym rzędowym silnikiem benzynowym S42 o mocy 85 KM
Skrzynia biegów: (4+R)
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny N20 lub N23 i zabudowy specjalnej
Ilość miejsc : 2 (1+1)
Rozstaw osi: 3000 mm
Masa całkowita: ok. 7000 kg
Prędkość maks: 40 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

• wysięgnik dźwigu o konstrukcji metalowej
• elektryczny napęd mechanizmów dźwigu (zasilanie z prądnicy lub sieci zewnętrznej)
• maksymalny udźwig - 3 tony
• 4 podpory terenowe wysuwane ręcznie