Samochód specjalny SD-30 z drabiną mechaniczną o długości wysuwu 30 metrów

Na początku lat siedemdziesiątych na wyposażenie jednostek ZSP weszły radzieckie drabiny mechaniczne SD-30 zabudowane na podwoziach ZIŁ 131. Była to niewielka modernizacja drabin znanych już w naszym kraju od lat sześćdziesiątych i zabudowywanych na samochodach ZIŁ 157.

W konstrukcji pojazdu zastosowano klasyczną radziecką kabinę z wysuniętym silnikiem i układem miejsc 1+2. Głównym elementem zabudowy była 4-przęsłowa drabina o konstrukcji metalowej, zainstalowana na podeście. Drabina miała mechaniczno-hydrauliczny napęd mechanizmów i zapadkowy system blokady przęseł. Samochód wyposażono w cztery podpory terenowe rozkładane hydraulicznie.

ZIŁ 131 SD-30 (1972)

Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SD-30
Podwozie: ZIŁ 131 z 8-cylindrowym silnikiem benzynowym o mocy 150 KM
Skrzynia biegów: 5+R
Układ jezdny: 6x6
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i zabudowy specjalnej
Liczba miejsc: 3 (1+2)
Wymiary (długość, szerokość, wysokość): 9640x2540x3160 (mm)
Masa całkowita: 9500 kg
Prędkość maks: 80 km/h

Wyposażenie pożarnicze:

• drabina 4-przęsłowa o konstrukcji metalowej
• długość wysuwu drabiny 30 m
• maksymalny wysięg poziomy 12 m
• mechaniczno-hydrauliczny napęd mechanizmów drabiny
• zapadkowy system blokady przęseł
• maksymalne obciążenie wierzchołka drabiny - 100 kg
• 4 podpory terenowe rozmieszczone przed osia tylną i na tylnym zwisie sterowane hydraulicznie