Samochód specjalny dowodzenia i łączności
W 1981 roku rozpoczęto małoseryjną produkcję batalionowego samochodu dowodzenia i łączności. Pojazd zabudowano na podwoziu Star 266 z nadwoziem furgonowym AUM 117 produkowanym na potrzeby wojska w JZS w Jelczu. We wnętrzu wydzielono pomieszczenie dla sztabu dowodzenia i obsługi oraz zabudowano urządzenia łączności i zespół zasilający.
Producentem batalionowych SDŁ-ów były Wojskowe Zakłady Łączności w Czernicy Wrocławskiej. Pojazdy tego typu lokalizowano głównie w siedzibach komend wojewódzkich oraz szkołach pożarniczych.
Star 266 SDŁ (1981)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SDŁ
Podwozie: Star 266 z 6-cylindrowym silnikiem wysokoprężnym S359M o mocy 150 KM
Skrzynia biegów: 5+R z dwustopniowym reduktorem
Układ jezdny: 6x6
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny typu 641 i nadwozia specjalnego
Ilość miejsc: 4 (2+2)
Masa całkowita: ok. 8500 kg
Prędkość maks: 87 km/h
Wyposażenie specjalne:
- blok zasilania
- wzmacniacze mocy
- zespół mikserski ZM-3
- odbiornik radiowy Safari
- radiotelefony UKF
- magnetofony
- aparaty telefoniczne
- antena prętowa
- maszt teleskopowy wysuwany pneumatycznie
- głośniki zewnętrzne - 4 szt.
- stół sztabowy
- niezależne ogrzewanie przedziału dowódczego
Dyslokacja