?redni samochód ga?niczy wodno-pianowy

W 1964 r. w Jelcza?skich Zak?adach Samochodowych wykonano pierwszy prototyp samochodu po?arniczego (ga?niczego specjalnego) GSBAM 2000/8+8, opartego na podwoziu Star A26P, z nadwoziem typu N762, maj?cego zast?pi? produkowanego dotychczas Jelcza 002 GSBM 2000/8 jako podstawow? jednostk? ga?nicz? stra?y po?arnych. Po raz pierwszy od wstrzymania produkcji modelu Jelcz 001 zastosowano w krajowym poje?dzie autopomp?, niestety o wydajno?ci jedynie 800 l/min. Jednocze?nie opracowano prototyp w du?ym stopniu zunifikowanego z modelem N762 samochodu ga?niczego – GAM 8+8 (inne oznaczenie GAM 8/8) N732, który mia? w odró?nieniu od swojego „brata” zaledwie 500-litrowy zbiornik wody, przewozi? za to znacznie wi?cej sprz?tu i o?mioosobow? za?og?. Ostatecznie, wersja N762 (GSBAM) wesz?a do produkcji seryjnej w 1966 r. jako Jelcz 028. Rozpocz?cie produkcji wariantu N732 (GAM) planowano na 1967 r., ale ostatecznie jej nie podj?to. Tym samym, krajowy przemys? nadal mia? do zaoferowania stra?om po?arnym tylko jeden model seryjnego ?redniego samochodu ga?niczego: Jelcz 028 GSBAM 2000/8+8. By? on produkowany do 1969 r., kiedy to rozpocz?to wytwarzanie jego nast?pcy – Jelcza 003, który by? w zasadzie zmodernizowan? wersj? typu 028.

Podwozie

Pojazd oparto na podwoziu Star A26P, b?d?cym modyfikacj? wersji Star A25P, dotychczasowej bazy dla samochodu GSBM 2000/8 Jelcz 002. Modyfikacje wi?za?y si? przede wszystkim z konieczno?ci? zastosowania nowego typu nap?du autopompy od silnika pojazdu, ale cz??? rozwi?za? mia?a na celu popraw? niektórych parametrów i funkcjonalno?ci pojazdu. Star A26P powsta? w wyniku nast?puj?cych zmian dokonanych wzgl?dem modelu A25P:

• oddzielenia skrzyni biegów od silnika i zawieszenia jej w trzech punktach
• zastosowania bocznej przystawki do skrzyni biegów, umo?liwiaj?cej pobieranie mocy ok. 50 KM przy 2280 obr./min
• zlikwidowania skrzyni rozdzielczej i wprowadzenia hamulca r?cznego za skrzynia biegów
• modyfikacji uk?adu paliwowego
• przed?u?enia ramienia kierowniczego przy mechanizmie kierowniczym (dzi?ki czemu uzyskano zmniejszenie promienia skr?tu pojazdu do 8,6 m)
• wprowadzenia nadci?nieniowego wspomagania hamulców

Konstrukcja podwozia opiera?a si? na spawanej ramie w uk?adzie drabinowym, do której przytwierdzono zderzaki, dwa haki poci?gowe (z przodu) i zaczep do holowania (z ty?u). Pod ram? z tylu umieszczono mocowanie na kolo zapasowe. Zawieszenie sk?ada?o si? z piórowych, pó?eliptycznych, pod?u?nych resorów (pojedyncze z przodu i podwójne z tylu).

Pojazd nap?dza? benzynowy silnik typu S474, o mocy 105 KM i pojemno?ci skokowej 4680 cm3. Przeniesienie nap?du na tylna os odbywa?o si? za pomoc? 6-biegowej (5+R), mechanicznej, manualnej skrzyni biegów oraz dwóch wa?ów nap?dowych krzy?akowych (od silnika do skrzyni i od skrzyni na tylny most). Zastosowano hydrauliczne, b?bnowe hamulce ze wspomaganiem oraz dodatkowy hamulec mechaniczny ta?mowy na wale nap?dowym.

W Starze A26P zastosowano standardow?, znan? ju? z pó?niejszej wersji Jelcza 002 (N752), kabin? typu N 20.1 (inne oznaczenie: typ 628). Mie?ci?a ona 2 osoby (kierowca i dowódca).

W poje?dzie zastosowano tak?e dodatkowy system ch?odzenia silnika w czasie pracy autopompy na postoju. Ch?odzenie odbywa?o si? za pomoc? wody pobieranej z uk?adu wodno-pianowego i t?oczonej do specjalnego uk?adu ch?odniczego. Jego obs?uga odbywa?a si? z przedzia?u autopompy.

Zabudowa po?arnicza

Zabudowa typu N762 by?a ca?kowicie metalowa (szkielet z profili stalowych i poszycie z blachy stalowej) i sk?ada?a si? zasadniczo z 4 cz??ci tworz?cych dwa modu?y – wy?szy i ni?szy. Pierwszy z nich, umieszczony za seryjn? kabina Stara, mie?ci? 4-osobowy przedzia? za?ogi, a tak?e przelotow? skrytk?, gdzie znajdowa?y si? autopompa i motopompa. Drugi, ni?szy – zbiornik na wod? oraz skrytki na sprz?t (wzd?u? i za zbiornikiem).

Kabina za?ogi by?a po??czona z kabin? seryjn? Stara centralnie umieszczonym oknem i harmonijk?, co umo?liwia?o jako tak? komunikacj? mi?dzy dowódc? a reszt? za?ogi. Na drewnianej ?awce (pod któr? znajdowa?a si? skrzynia na sprz?t), umieszczonej ty?em do kierunku jazdy, zajmowa?o miejsce czterech stra?aków. Na tylnej ?cianie kabiny znajdowa?y si? mocowania na cz??? wyposa?enia po?arniczego. Kabina by?a ogrzewana za pomoc? nagrzewnicy wykorzystuj?cej gazy spalinowe silnika.

Pierwsza (przelotowa) skrytka za kabin? by?a jednocze?nie przedzia?em autopompy i schronem motopompy. Mia?a dwoje drzwi: te z prawej otwiera?y si? w bok i umo?liwia?y dost?p do mechanizmu sterowania autopomp? oraz umieszczonego nad nim szybkiego natarcia, natomiast te z lewej mia?y form? opuszczanej klapy z szynami, po których wysuwano motopomp?. Pod schronem motopompy umieszczono tak?e 120-litrowy, stalowy zbiornik na ?rodek pianotwórczy. Natomiast na praw? stron? wychodzi?y nasady: ssawna 110 i t?oczna 75. Pod skrytk?, z obu stron wozu, znajdowa?y si? wn?ki na dwuko?owe zwijad?a na w??e t?oczne W75 (po 100 m na ka?de). Tu nast?pi?a istotna zmiana w stosunku do wcze?niej produkowanych modeli: zwijad?a by?y sk?adane, dzi?ki czemu zapewniono dost?p do skrytek bez konieczno?ci uprzedniego ich wypi?cia. Natomiast dost?p do nasady ssawnej 110 by? mo?liwy dopiero po zdj?ciu prawego zwijad?a.

Modu? mieszcz?cy zbiornik na wod? znajdowa? si? centralnie nad tyln? osi? pojazdu. Zbiornik wykonano z blachy stalowej i mia? on kszta?t walca eliptycznego. Wyposa?ono go w falochrony, w?az rewizyjny, elektryczny wska?nik poziomu wody, a tak?e nasad? 75 do tankowania hydrantowego (na dachu po prawej stronie) oraz dwie nasady 110 do spustu wody (po bokach, przed tylnymi ko?ami). Dzi?ki tym ostatnim samochód móg? by? wykorzystany w klasycznej roli beczkowozu do dowo?enia wody (szybkie nape?nianie przeno?nych zbiorników). Wzd?u? zbiornika umieszczono po obu stronach p?ytkie skrytki na sprz?t, zamykane podnoszonymi do góry klapami. W tylnej cz??ci zabudowy znajdowa?a si? krótka skrytka na sprz?t, zamykana po bokach drzwiczkami, a z ty?u – wi?kszymi drzwiami dwuskrzyd?owymi. Pod t? cz??ci? zamontowano równie? charakterystyczne mocowania na 4 kanistry (po 2 na bok), przeznaczone do transportu 80 l (4 x 20 l) ?rodka zwil?aj?cego (wzgl?dnie ?rodka pianotwórczego).

Na dachu zainstalowano centralnie mocowanie drabiny wysuwanej, która by?a transportowana w pozycji poziomej. Po bokach drabiny umieszczono charakterystyczne „koryta”, b?d?ce pojemnikami na w??e ssawne: d?u?szy po lewej i krótszy po prawej (ograniczony przez w?az i dzia?ko na dachu kabiny za?ogi). Oprócz tego, zamocowano uchwyty na: pr?downice pianowe (prawa strona) oraz rur? wylewow? (lewa strona).

Uk?ad wodno-pianowy

Samochód wyró?nia?o do?? nietypowe rozwi?zanie uk?adu wodno-pianowego. Zasadniczo, pojazdy tej klasy by?y wyposa?ane w autopompy o wydajno?ci minimum 1600 l/min (np. Jelcz 001, ASC 16/ASC 25 Skoda, TLF 16 IFA). Trudno?ci z opracowaniem niezawodnego przeniesienia nap?du dla tak du?ej autopompy w podwoziach ze Starachowic spowodowa?o, ?e zdecydowano si? na zastosowanie urz?dzenia o wydajno?ci zaledwie 800 l/min. Aby zapewni? jednak podstawowemu b?d? co b?d? typowi samochodu po?arniczego stosown? wydajno??, dodano do wyposa?enia motopomp? M 8/8, co dawa?o ??cznie wydajno?? 1600 l/min. Istnia?a przy tym mo?liwo?? pracy motopompy przy wykorzystaniu wody ze zbiornika, dzi?ki nasadom spustowym wielko?ci 110, umieszczonym po bokach pojazdu.

„Sercem” uk?adu wodno-pianowego Jelcza 028 by?a zamontowana w ?rodkowej cz??ci wozu autopompa typu PO-3S, b?d?ca modyfikacj? pompy PO-3, stosowanej w produkowanych wówczas motopompach „Polonia”. Zamontowano j? w pierwszej skrytce za kabin?, na ramie pojazdu, po prawej stronie. Bardzo nietypowe – prawdopodobnie nigdzie indziej nie spotykane – by?o rozwi?zanie przeniesienia nap?du. Sk?ada?o si? z bocznej przystawki odbioru mocy od skrzyni biegów (w modelu A26P nie by?o dodatkowej skrzynki rozdzielczej), walka nap?dowego i dodatkowej przek?adni, jako ze wa?ek umieszczony by? nie na wysoko?ci autopompy, a pod ni?. W poddanym badaniom kwalifikacyjnym prototypie do przeniesienia nap?du z walka bezpo?rednio na autopomp? u?yto pasów klinowych (!), jednak?e rozwi?zanie to okaza?o si? tak zawodne, ?e ju? w egzemplarzu prototypowym wymieniono przek?adni? pasow? na ?a?cuchow? (2 pojedyncze ?a?cuchy Galla). By?o to mimo wszystko nadal do?? awaryjne rozwi?zanie, a potok reklamacji sp?ywaj?cych z jednostek stra?y z terenu ca?ego kraju zmusi? JZS do przekonstruowania urz?dze? odpowiedzialnych za przekazywanie momentu obrotowego z silnika samochodu do autopompy. Wprowadzone zmiany zastosowano jednak dopiero w nowym modelu 003. Zasysanie wody w modelu 028 odbywa?o si? za pomoc? smoczka ejektorowego, wykorzystuj?cego gazy spalinowe silnika. Autopompa PO-3S zachowa?a 2 kró?ce t?oczne, znane z pierwotnej wersji PO-3. Pierwszy umo?liwia? podanie ?rodka ga?niczego do nasady t?ocznej 75, natomiast drugi, poprzez system rur i zaworów, alternatywnie do: dzia?ka wodno-pianowego, urz?dzenia szybkiego natarcia i zbiornika samochodu. Wszystkie te po??czenia tworzy?y charakterystyczny uk?ad rur wype?niaj?cy w du?ej cz??ci skrytk?. Co wa?ne, autopompa mog?a pracowa? równie? podczas ruchu pojazdu, co umo?liwia?o np. podawanie ?rodków ga?niczych z dzia?ka w czasie jazdy. By? to pierwszy pojazd po?arniczy z takim rozwi?zaniem wyprodukowany w PRL.

Standardowo, samochód wyposa?ano w motopomp? typu PO-3E. Nie by?a ona pod??czona bezpo?rednio do zbiornika – by?a przewo?ona bokiem do kierunku jazdy w skrytce za kabin? za?ogi, na szynach umo?liwiaj?cych jej wysuni?cie (patrz opis zabudowy).

Dzia?ko wodno-pianowe zamocowano na dachu po prawej stronie pojazdu, nad kabinami. Zasilane wy??cznie z autopompy poprzez króciec „wielozadaniowy” oraz rur? poprowadzon? z jej przedzia?u na dachu (z zaworem odcinaj?cym na wysoko?ci w?azu). Obs?ugiwane by?o r?cznie przez stra?aka stoj?cego na ?awce za?ogi, wygl?daj?cego przez otwierany do tylu w?az. Dzia?ko by?o prost? konstrukcj?: na obrotowej podstawie zamontowano ruchome (w p?aszczy?nie poziomej) dzia?ko o klasycznym uk?adzie „sercówki”, zako?czone nasad? 75. Mo?na by?o do niej pod??czy? pr?downic? wodn? wielko?ci 75 (wówczas dzia?ko mia?o wydajno?? maks. 800 l/min @ 8 bar) lub pr?downic? pianow? PP 600 (maks. wyd. 5m3 piany/min), ewentualnie przy zastosowaniu redukcji 75/52 pr?downic? wodn? 52 lub pianow? PP 200.

Niskoci?nieniowe urz?dzenie szybkiego natarcia, umieszczone nad autopomp? z prawej strony pojazdu, sk?ada?o si? ze zwijad?a obrotowego i gumowego w??a o d?ugo?ci 30 m i ?rednicy 25 mm, zako?czonego pr?downic? wodn? wielko?ci 25, umo?liwiaj?c? podanie pr?du zwartego i rozproszonego. Podanie wody by?o mo?liwe niezale?nie od stopnia rozwini?cia w??a. By?o to pierwsze takie urz?dzenie w seryjnym samochodzie ga?niczym produkcji krajowej w PRL.

Zbiornik wody o poj. 2000 l móg? by? nape?niany poprzez nasad? tankowania 75 oraz za pomoc? autopompy, a opró?niany – za pomoc? autopompy lub 2 nasad spustowych 110. Sta?y zbiornik ?rodka pianotwórczego mie?ci? 120 litrów, a dodatkowe 80 l ?rodka zwil?aj?cego lub pianotwórczego przewo?ono w kanistrach umieszczonych pod tyln? cz??ci? zabudowy.

Modyfikacje w toku produkcji

Wed?ug H. Kalicieckiego, mo?na by?o wyró?ni? dwie serie produkcyjne modelu 028 (aczkolwiek cho?by przybli?ona data modernizacji nie jest znana). Seria I by?a wyj?ciow?, natomiast w serii II dokonano szeregu modyfikacji niektórych uk?adów. Poprawiono funkcjonalno?? uk?adu wodno-pianowego, m.in. poprzez przesuni?cie zaworu szybkiego natarcia bli?ej drzwi, przesuniecie jednej z rur w celu poprawienia widoczno?ci wska?ników, czy wprowadzenie dodatkowego otworu odpowietrzaj?cego. Modyfikacje obj??y równie? przeniesieniu nap?du ze skrzyni biegów na autopomp? – m.in. zamontowano os?ony wa?u po?redniego i przek?adni ?a?cuchowej. Zmodernizowano tak?e uk?ad dodatkowego ch?odzenia silnika – zmieniono uk?ad rur i przeniesiono kurki w bardziej dost?pne miejsce, zmniejszaj?c ich liczb?.

Pierwsze partie Jelczy 028 by?y wyposa?ane w 2 lampy obrotowe produkcji SI „Elektra” typu LB-2, w mi?dzyczasie zacz?to jednak stosowa? (od ok. 1968 roku) nowy typ lampy – LB-3.

Podsumowanie

Do zdecydowanych plusów Jelcza 028, szczególnie w porównaniu do jego poprzedników, zalicza?y si? bez w?tpienia: jako tako sprawna autopompa, fakt wyposa?enia zarówno w auto- jak i motopomp?, mo?liwo?? pracy autopompy i dzia?ka w czasie jazdy, praktyczne sk?adane wózki w??owe, do?? sensownie rozwi?zane rozmieszczenie sprz?tu oraz zastosowanie po raz pierwszy w PRL seryjnego szybkiego natarcia z prawdziwego zdarzenia. Do mankamentów nale?y zaliczy? przede wszystkim niedostateczn? wydajno?? i mimo wszystko nadal wysok? awaryjno?? autopompy (konkretnie jej ?a?cuchowego nap?du). W raporcie z bada? egzemplarzy przedseryjnych podkre?lano równie? niedostateczn? dynamik? podwozia, nadal niewystarczaj?co sprawne hamulce (niebezpiecznie d?uga droga hamowania przy pr?dko?ciach powy?ej 50 km/h!), nieprzystosowanie pojazdu do jazdy po drogach z?ej jako?ci (brak skutecznego t?umienia wstrz?sów) i w terenie (ma?y k?t zej?cia oraz roz?o?enie ci??aru g?ównie na tyln? o?, sprzyjaj?ce zakopywaniu si? pojazdu). Pr?dko?? maksymalna rz?du 80-85 km/h by?a w zasadzie teoretyczna ze wzgl?du na zbyt s?abe hamulce, brak t?umienia drga? i s?ab? dynamik? pojazdu. W rzeczywisto?ci wóz musia? porusza? si? najcz??ciej znacznie wolniej, tym bardziej, ?e maksymalna ekonomiczna pr?dko?? zosta?a okre?lona jako 45 km/h. Wad tych nie da?o si? te? usun??, jako ze de facto dost?pne by?o tylko jedno krajowe podwozie – wywodz?ce si? bezpo?rednio od Stara 25. Podkre?lano za to, ze gdy tylko ruszy produkcja opracowywanej w Starachowicach rodziny 200, wozy typu A26P zostan? szybko zast?pione nowoczesnymi pojazdami z autopompami o wyd. 1600 l/min. Na to przysz?o jednak czeka? ca?? dekad?, przez co Jelcze 028 i 003 z ?a?cuchowym nap?dem autopompy pozosta?y standardowymi samochodami ga?niczymi wszystkich jednostek stra?y po?arnych. Wiele z tych pojazdów „przetrwa?o” jednak wprowadzenie do s?u?by modeli 004/005 i jeszcze w ko?cówce lat 80. s?u?y?y one nie tylko w OSP, ale tak?e w Zawodowych Zak?adowych Stra?ach Po?arnych – np. w ZZSP ZNTK Mi?sk Mazowiecki czy ZZSP Zak?adów Lniarskich „?yrardów”.

JZS mia?y planowo dostarcza? ok. 360 -370 egzemplarzy Jelcza 028 rocznie, ale w 1968 r. na rynek krajowy trafi?o ich zaledwie 20 (Sytuacja taka wi?za?a si? ze zobowi?zaniami eksportowymi). Ten epizod przyczyni? si? do rozpocz?cia produkcji uproszczonych samochodów GBM w zamojskim POM-ie, z wykorzystaniem niezabudowanych w Jelczu, a wykonanych zgodnie z planem przez FSC Starachowice podwozi A26P. Da?o to pocz?tek dwutorowej produkcji samochodów ga?niczych wodno-pianowych w PRL („pe?nowarto?ciowych” w JZS i uproszczonych w POM Zamo??, a pó?niej w ZBM „Osiny"). Jelcz 028 by? równie? przedmiotem eksportu. Sto siedemna?cie egzemplarzy tego pojazdu zosta?o sprzedanych do Egiptu. (KN)

Na koniec ciekawostka zwi?zana z samochodem Jelcz 028, nades?ana przez Wojtka Po?omskiego z Jelcza-Laskowic:

Za?ogi JZS i FSC Starachowice wykona?y w czynie spo?ecznym na rzecz walcz?cego Wietnamu samochód stra?acki typu 028. Równowarto?? samochodu wynosz?c? 240 tys. z?otych przekazano w dniu 27.06.68 roku na spotkaniu z przedstawicielami za?ogi Jelcza - sekretarzowi Sta?ego Przedstawicielstwa Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Po?udniowego w Polsce- towarzyszowi Doo-Hang.

Jelcz 028 (1966)

Okres produkcji: 1966-1969
Producent podwozia: Fabryka Samochodów Ci??arowych im. F. Dzier?y?skiego w Starachowicach
Producent zabudowy: Jelcza?skie Zak?ady Samochodowe w Jelczu k/O?awy

Oznaczenie po?arnicze wg PN-79: GBAM 2/8+8
Oznaczenie po?arnicze wg PN-63: GSBAM 2000/8+8
Podwozie: Star A26P
Silnik: typu S474, benzynowy, górnozaworowy, sze?ciocylindrowy, rz?dowy, czterosuwowy, o mocy 105 KM i pojemno?ci skokowej 4680 cm3
Skrzynia biegów: manualna, mechaniczna, 5+R
Sprz?g?o: cierne, jednotarczowe, suche
Uk?ad jezdny: 4x2, nap?d na tyln? o?
Nadwozie: dwusegmentowe, sk?adaj?ce si? z kabiny N-20.1 i nadwozia specjalnego N-762 (w ca?o?ci stalowe)
Liczba miejsc: 6 (2+4)
Wymiary (d?ugo??, szeroko??, wysoko??): 6750 / 2350 / 2800 mm
Rozstaw osi: 3850 mm
Prze?wit poprzeczny: 240 mm
Prze?wit pod?u?ny: 325 mm
K?t natarcia: 30º
K?t zej?cia: 19º
Masa w?asna pojazdu: 5050 kg
Dopuszczalna masa ca?kowita: 8610 kg
Maks. obci??enie osi przedniej: 2900 kg
Maks. obci??enie osi tylnej: 5710 kg
Poj. zbiornika paliwa: 150 l
Pr?dko?? maks.: 80 km/h
Zu?ycie paliwa w czasie jazdy: ok. 32 l/100 km
Zu?ycie paliwa w czasie pracy autopompy: ok. 16 l/100 km

Autopompa: PO-3S o wyd. 800 l/min @ 8 bar i wysoko?ci ssania 1,5 m
Nap?d autopompy: przez przystawk? odbioru mocy, wa?ek nap?dowy i przek?adni? ?a?cuchow? (2 pojedyncze ?a?cuchy Galla); w egzemplarzu prototypowym zastosowano przek?adni? pasow?
Motopompa: M 8/8 PO-3E
Zbiornik wody: stalowy, spawany, eliptyczny o poj. 2000 l
Zbiornik ?rodka pianotwórczego: stalowy, spawany o poj. 120 l
Nasady: 1x t?oczna 75 (prawa strona), 1x ssawna 110 (prawa strona), 1x tankowania hydrantowego 75 (prawa strona – dach), 2x spustowa 110 (po bokach)
Dzia?ko wodno-pianowe: zako?czone nasad? 75, o maks. wydajno?ci: wody - 800 l/min @ 8 bar (zasi?g poziomy: 45 m); piany – 5 m3/min (zasi?g poziomy: 30 m); obrót dzia?ka w p?aszczy?nie poziomej: 240º; w p?aszczy?nie poziomej: od - 40º do + 60º
Szybkie natarcie: niskoci?nieniowe, 30-metrowe, sk?adaj?ce si? z gumowego w??a na zwijadle, zako?czonego pr?downic? wielko?ci 25

Przewidywane wyposa?enie normatywne (1966):

• Motopompa M 8/8 typ PO-3E – 1 szt.
• Drabina wysuwana dwuprz?s?owa (DW-10/D10W) – 1 szt.
• Dwuko?owe zwijad?o w??owe (100 m W75) – 2 szt.
• Linka ratunkowa 30 m – 1 szt.
• Bosak lekki – 1 szt.
• Bosak podr?czny – 1 szt.
• Topor ci??ki – 1 szt.
• ?om – 1 szt.
• Pila poprzeczna – 1 szt.
• Kilof z trzonkiem – 1 szt.
• ?opat? – 1 szt.
• W??e ssawne 110-1,6 – 5 szt. (alternatywnie 3 szt. 110-2,4)
• Smok ssawny z koszem – 1 szt.
• P?ywak – 1 szt.
• Wysysacz 52/75 – 1 szt.
• Zbieracz 2x75/110 – 1 szt.
• Rozdzielacz – 1 szt.
• Prze??cznik 110/75 – 2 szt.
• Prze??cznik 75/52 – 3 szt.
• Prze??cznik 52/25 – 2 szt.
• Stojak hydrantowy 80 – 1 szt.
• Klucz hydrantowy podziemny – 1 szt.
• Klucz hydrantowy nadziemny – 1 szt.
• Zasysacz liniowy Z200 – 1 szt.
• Zasysacz liniowy Z600 – 1 szt.
• W??yk do zasysacza 25 – 2 szt.
• Pr?downica pianowa PP 200 – 1 szt.
• Pr?downica pianowa PP 600 – 1 szt.
• Rura wylewowa – 1 szt.
• Pr?downica zamykana 75 – 1 szt.
• Pr?downica zamykana 52 – 1 szt.
• Pr?downica uniwersalna 52 – 1 szt.
• Pr?downica rozpylaj?ca 52 – 1 szt.
• Hydronetka wodna, kpl. - 1 szt.
• Wiadro brezentowe – 2 szt.
• W??e t?oczne W75 (20 m) – 10 odc. (200 m)
• W??e t?oczne W75 (2 m) – 2 odc.
• W??e t?oczne W52 (15 m) – 5 szt. (75 m)
• Ga?nica ?niegowa 6 kg – 1 szt.
• Koc ga?niczy – 1 szt.
• Sito kominowe – 1 szt.
• Torba w??owego, kpl. - 1 szt.
• Torba mechanika, kpl. - 1 szt.
• Siode?ko w??owe – 1 szt.
• Klucz do ??czników – 2 szt.
• Mostek przejazdowy 52-75-52 – 2 szt.
• Tarcza ochronna sk?adana – 1 szt.
• Ubranie kwaso- i ?ugoodporne – 2 szt.
• R?kawice gumowe – 2 pary
• Buty gumowe wysokie – 2 pary
• Aparat ODO – 2 kpl.
• Szperacz pogorzeliskowy – 1 szt.
• Przed?u?acz kablowy do reflektora 25 m – 1 szt.
• Latarka akumulatorowa – 2 szt.
• Latarka sygna?owa 3-kolorowa – 4 szt.
• Bateryjka zapasowa – 4 szt.
• Zestaw pochodni – 1 kpl.
• Zestaw narz?dzi dielektrycznych – 1 kpl.
• Zbiornik brezentowy 3000 l – 1 szt.
• Radiostacja FM-302 – 1 szt.
• Akumulator 12V – 1 szt.
• Apteczka sanitarna – 1 szt.