Średni samochód gaśniczy proszkowy
W 1974 roku austriacka firma Rosenbauer wykonała pierwszy egzemplarz samochodu proszkowego GPr-3000 zabudowanego na podwoziu Jelcz 315M.
Załogę wozu stanowiły 4 osoby zajmujące miejsca w kabinie seryjnej. Zabudowa pożarnicza wykonana została w formie dwóch modułów. W pierwszym z nich umieszczono poprzecznie butle z azotem oraz proszkowe zespoły natarcia osłonięte z obu stron drzwiami zaopatrzonymi w zamki. W drugim module posadowiono zbiornik na proszek o pojemności 3000 kg. Z lewej strony zabudowy znajdował się pulpit sterowniczy agregatu systemu Minimax, zaś na pomoście górnym zainstalowano działko proszkowe.
W latach 1974-1977 według danych producenta dostarczono do Polski 15 egzemplarzy tych samochodów. Były one używane przez jednostki ZSP i ZZSP.
Jelcz 315M Rosenbauer Minimax P3000 - (1974)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: GPr-3000
Podwozie: Jelcz 315M z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem wysokoprężnym SW 680/49 o mocy 202 KM
Skrzynia biegów: sześciostopniowa (5+R)
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny 113 i nadwozia specjalnego
Ilość miejsc: 4 (2+2)
Wymiary (długość, szerokość, wysokość):
6425x2500x3200 (mm)
Rozstaw osi: 4100 mm
Masa całkowita: 11 420 kg
Prędkość maks: 85 km/h
Wyposażenie pożarnicze:
- agregat Minimax ze zbiornikiem na proszek o pojemności 3000 kg
- 6 butli z azotem o pojemności 50 l każda
- działko proszkowe o wydajności 26 kg/s i zasięgu rzutu ok.30 m
- 2 urządzenia szybkiego natarcia z pistoletami proszkowymi (2x30m)
- wydajność pistoletów proszkowych - 5 kg/s - zasięg strumienia proszku 10-12 m
Dyslokacja
-
-
ZZSP Huta Katowice - Oddz. I
|
-
-
ZZSP Państwowa Fabryka Wagonów "Pafawag" Wrocław
|