Średni samochód gaśniczy wodno-pianowo-proszkowy
W drugiej połowie lat osiemdziesiątych, wrocławski egzemplarz kombinowanego Magirusa został przebudowany przez zachodnioniemiecką firmę Metz.
Zastosowano zupełnie nową zabudowę, nieco szerszą od poprzedniej, pozostawiając niezmienioną strukturę zewnętrzną (po 3 szerokie skrytki w ścianach bocznych i pojedyncza w ścianie tylnej). Bez zmian pozostały też wszystkie pierwotne urządzenia, sprzęt i armatura. Ciekawostką był fakt wyposażenia pojazdu w aparaty powietrzne Drager`a (8 szt.) i maski panoramiczne (6 szt.), w dobie dominacji polskich masek i aparatów serii AP3.
Magirus 170 Metz GBAPr 1,8/16/750
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: GBAPr 1,8/16/750
Podwozie: Magirus-Deutz 170 D11F z widlastym silnikiem wysokoprężnym Deutz FL6-413 o mocy 176 KM
Układ jezdny: 4x4
Nadwozie:dwusegmentowe składające się z kabiny załogowej i nadwozia specjalnego
Ilość miejsc: 6 (2+4)
Masa całkowita: 11 500 kg
Prędkość maks: 87 km/h
Wyposażenie pożarnicze:
- autopompa dwuzakresowa, o wydajności 1600 l/min przy ciśnieniu 8 bar i 400 l/min przy ciśnieniu 40 bar
- zbiornik na wodę o pojemności 1800 litrów
- agregat proszkowy ze zbiornikiem o pojemności 750 kg
- 2 proszkowe urządzenie szybkiego natarcia z pistoletami proszkowymi
- butle z azotem (2x36 l) o ciśnieniu roboczym 15 bar do wyrzucania proszku
- węże i armatura pożarnicza
Dyslokacja