Początki motoryzacyjnej produkcji lubelskiej fabryki sięgają początku lat pięćdziesiątych i związane są z ciężarówką Lublin 51 wytwarzaną na licencji radzieckiego GAZ-a. W 1958 roku opracowano i wdrożono do produkcji nowy typ samochodu dostawczego Żuk, opartego konstrukcyjnie o podzespoły Warszawy M20. Kolejne wersje nadwoziowe Żuka doprowadziły do powstania całego typoszeregu pojazdów dostawczych, wśród których znalazła się również odmiana pożarnicza zbudowana na zmówienie zagranicznego odbiorcy. W 1968 pierwsze strażackie Żuki powędrowały do krajowych jednostek motoryzując polskie OSP. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych powstały nowe odmiany gaśnicze GLBM i GLBAPr. Podwozia Żuków stały się również nośnikami do budowy całej gamy samochodów specjalnych przeznaczonych dla terenowych i resortowych jednostek pożarniczych.



Żuk A 34 - GLM-8/GLBM 06/2
Żuk A-14 - GLM-8
Żuk A-15 - GLM-8
Żuk A-15/A-15M - GLM-4
Żuk A-15M/B/C - GLM-8
Żuk A151 - GLBM 0,4/4
Żuk A151C - GLBAPr 0,4/2/50
Żukiem do Turcji